اگزما یکی از رایجترین بیماریهای پوستی در کودکان است که باعث التهاب، خارش، قرمزی و خشکی پوست میشود. این بیماری که بیشتر با نام درماتیت آتوپیک شناخته میشود، معمولاً در نوزادی یا اوایل کودکی ظاهر میشود و ممکن است تا سالهای بعد نیز ادامه داشته باشد. میزان شیوع اگزما در کودکان نسبتاً بالا است و بسیاری از نوزادان تا قبل از سن یک سالگی اولین علائم آن را تجربه میکنند.
والدین کودکانی که دچار اگزما هستند، معمولاً نگرانی زیادی درباره علت این بیماری، روشهای درمان و نحوه کنترل آن دارند. آگاهی از دلایل ایجاد اگزما، شناخت محرکهای احتمالی و استفاده از روشهای درمانی مناسب میتواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کند. در این مقاله، به طور جامع درباره اگزما در کودکان، علائم، درمانها و روشهای پیشگیری از آن صحبت خواهیم کرد.
علائم اگزما در کودکان
اگزما در کودکان میتواند در قسمتهای مختلف بدن ظاهر شود و بسته به شدت بیماری، علائم متفاوتی داشته باشد. برخی از نشانههای رایج اگزما شامل موارد زیر است:
علائم ظاهری اولیه
- خشکی و زبری پوست
- قرمزی و التهاب
- خارش مداوم که ممکن است باعث بیقراری کودک شود
علائم پیشرفته
- ترکهای پوستی و زخمهایی که به دلیل خارش بیش از حد ایجاد میشوند
- تاولهای کوچک که ممکن است ترکیده و مایع ترشح کنند
- ضخیم شدن پوست در اثر خاراندن مداوم
- عفونتهای ثانویه ناشی از ورود باکتریها به زخمهای باز
تفاوت علائم اگزما در سنین مختلف
در نوزادان، اگزما بیشتر در گونهها، پیشانی و پوست سر دیده میشود. در کودکان نوپا، اگزما معمولاً روی آرنج، پشت زانوها و دستها ظاهر میشود. در کودکان بزرگتر، اگزما ممکن است در گردن، پشت گوش، دستها و پاها گسترش یابد. شدت و محل بروز این بیماری میتواند در هر کودک متفاوت باشد.
انواع اگزما در کودکان
اگزما انواع مختلفی دارد که هر کدام علائم و عوامل تحریککننده خاص خود را دارند. شناخت این انواع میتواند به تشخیص بهتر و انتخاب درمان مناسب کمک کند.
درماتیت آتوپیک
این نوع رایجترین شکل اگزما در کودکان است و معمولاً در نوزادان و خردسالان ظاهر میشود. علت اصلی آن واکنش بیش از حد سیستم ایمنی به عوامل محیطی است. این نوع اگزما معمولاً با خشکی پوست، خارش شدید و قرمزی همراه است و در مناطقی مانند گونهها، چینهای آرنج و پشت زانو دیده میشود.
اگزمای تماسی
این نوع اگزما ناشی از تماس پوست کودک با موادی است که باعث تحریک یا واکنش آلرژیک میشوند. اگزمای تماسی خود به دو نوع تقسیم میشود:
- اگزمای تماسی تحریکی که در اثر تماس مستقیم با مواد شوینده، صابونهای قوی و مواد شیمیایی ایجاد میشود.
- اگزمای تماسی آلرژیک که ناشی از واکنش سیستم ایمنی به موادی مانند نیکل، عطرها، برخی از پارچهها و لاتکس است.
اگزمای سبورئیک (کلاه گهوارهای در نوزادان)
این نوع اگزما معمولاً در نوزادان زیر یک سال دیده میشود و باعث ایجاد پوستههای زردرنگ و چرب روی پوست سر، پیشانی و پشت گوش میشود. برخلاف درماتیت آتوپیک، این نوع اگزما کمتر خارش دارد و معمولاً با شستوشوی ملایم و استفاده از روغنهای مخصوص بهبود مییابد.
اگزمای دیسهیدروتیک
این نوع اگزما به شکل تاولهای کوچک و خارشدار روی کف دستها و پاها ظاهر میشود. علت دقیق آن مشخص نیست، اما استرس، تعریق زیاد و قرار گرفتن در معرض آب زیاد میتواند آن را تشدید کند.
اگزمای نومولار
این نوع اگزما به شکل لکههای گرد و خشک روی پوست ظاهر میشود و معمولاً در ماههای سرد سال و در کودکانی که پوست بسیار خشک دارند، مشاهده میشود.
علل و عوامل تحریککننده اگزما در کودکان
اگزما یک بیماری چندعاملی است که ترکیبی از ژنتیک، عوامل محیطی و سیستم ایمنی بدن در آن نقش دارد.
عوامل ژنتیکی و ارثی
کودکانی که والدین آنها سابقه اگزما، آسم یا آلرژی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به اگزما هستند. این بیماری معمولاً در خانوادههایی که بیماریهای آلرژیک شایع است، دیده میشود.
سیستم ایمنی بیشفعال
در کودکان مبتلا به اگزما، سیستم ایمنی بیشفعال است و به برخی از عوامل محیطی واکنش شدید نشان میدهد. این واکنش باعث التهاب، خارش و خشکی پوست میشود.
عوامل محیطی
- آبوهوای سرد و خشک میتواند باعث بدتر شدن اگزما شود.
- آلودگی هوا و دود سیگار میتواند تحریککننده باشد.
- استفاده از شویندههای قوی، عطرها و مواد شیمیایی در محیط خانه ممکن است اگزما را تشدید کند.
تحریککنندههای خارجی
- لباسهای پشمی و پارچههای مصنوعی میتوانند پوست حساس کودکان را تحریک کنند.
- مواد شوینده قوی و صابونهای معطر باعث خشکی و التهاب پوست میشوند.
- تعریق زیاد، مخصوصاً در هوای گرم، ممکن است اگزما را بدتر کند.
مواد غذایی حساسیتزا
برخی از کودکان مبتلا به اگزما ممکن است به برخی مواد غذایی حساس باشند. مواد غذایی رایجی که ممکن است باعث تشدید اگزما شوند شامل:
- لبنیات
- تخممرغ
- مغزها (مانند بادامزمینی و گردو)
- گلوتن (موجود در گندم و برخی غلات)
استرس و تأثیر آن بر تشدید اگزما
استرس و اضطراب میتواند باعث تشدید اگزما در کودکان شود. برخی از کودکان هنگام نگرانی یا عصبانیت، علائم شدیدتری را تجربه میکنند. ایجاد محیطی آرام و استفاده از روشهای مدیریت استرس میتواند در کاهش علائم مؤثر باشد.
راههای تشخیص اگزما در کودکان
تشخیص اگزما معمولاً بر اساس معاینه بالینی و بررسی سابقه پزشکی کودک انجام میشود. پزشک علائم پوستی، شدت بیماری، عوامل محرک و سابقه خانوادگی آلرژی را بررسی میکند. با این حال، در برخی موارد ممکن است برای تشخیص دقیقتر از تستهای تخصصی استفاده شود.
معاینه بالینی توسط پزشک
پزشک معمولاً مناطقی از بدن کودک که دچار التهاب و خشکی شدهاند را بررسی کرده و درباره عواملی که ممکن است باعث تشدید علائم شده باشند، سؤال میکند. اگر سابقه خانوادگی آلرژی، آسم یا تب یونجه وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به اگزما بیشتر میشود.
بررسی سابقه خانوادگی آلرژی و آسم
کودکانی که والدین آنها دچار آلرژی، آسم یا درماتیت آتوپیک هستند، بیشتر در معرض ابتلا به اگزما قرار دارند. این موضوع نشان میدهد که احتمال ارتباط ژنتیکی بین اگزما و سایر بیماریهای مرتبط با سیستم ایمنی وجود دارد.
تستهای پوستی و آلرژی برای تشخیص دقیق محرکها
در برخی از کودکان، محرکهای خاصی مانند غذاها، گرد و غبار، موی حیوانات یا شویندهها میتوانند باعث تشدید اگزما شوند. پزشک ممکن است از تست آلرژی پوستی (skin prick test) یا آزمایش خون (IgE) برای شناسایی عوامل حساسیتزا استفاده کند.
افتراق اگزما از سایر مشکلات پوستی
برخی بیماریهای پوستی مانند عفونتهای قارچی، کهیر، پسوریازیس و گال علائمی مشابه اگزما دارند. پزشک باید از طریق بررسی ویژگیهای ظاهری ضایعات پوستی، سابقه بیمار و در برخی موارد نمونهبرداری از پوست (بیوپسی)، این بیماریها را از اگزما تشخیص دهد.
روشهای درمان اگزما در کودکان
درمان اگزما در کودکان به هدف کنترل علائم، کاهش التهاب و جلوگیری از عود مجدد بیماری انجام میشود. درمانهای مختلفی وجود دارند که بسته به شدت بیماری و شرایط کودک انتخاب میشوند.
درمانهای پزشکی
مرطوبکنندههای مخصوص پوست حساس
استفاده مداوم از کرمها و پمادهای مرطوبکننده برای حفظ رطوبت پوست و جلوگیری از خشکی بسیار مهم است. محصولات فاقد عطر و مواد شیمیایی مضر باید انتخاب شوند.
داروهای استروئیدی موضعی
پزشکان در موارد شدیدتر ممکن است کورتیکواستروئیدهای موضعی خفیف مانند هیدروکورتیزون را برای کاهش التهاب و قرمزی توصیه کنند. با این حال، استفاده طولانیمدت از این داروها ممکن است باعث نازک شدن پوست شود، بنابراین باید تحت نظر پزشک انجام شود.
داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی
داروهایی مانند پیمکرولیموس (Elidel) و تاکرولیموس (Protopic) که سرکوبکننده سیستم ایمنی هستند، میتوانند به کنترل علائم در موارد مقاوم کمک کنند.
آنتیهیستامینها برای کاهش خارش
برخی کودکان در شبها به دلیل خارش شدید خواب راحتی ندارند. در چنین مواردی، پزشک ممکن است آنتیهیستامینهای ملایم مانند دیفنهیدرامین یا ستیریزین را برای کاهش خارش تجویز کند.
آنتیبیوتیکهای موضعی و خوراکی
اگر کودک به دلیل خارش و خاراندن پوست دچار عفونت ثانویه شود، پزشک ممکن است آنتیبیوتیکهای موضعی مانند موپیروسین یا در موارد شدیدتر آنتیبیوتیک خوراکی تجویز کند.
درمانهای طبیعی و خانگی
استفاده از روغنهای طبیعی
برخی روغنهای گیاهی مانند روغن نارگیل، روغن جوجوبا و روغن زیتون به دلیل خاصیت مرطوبکنندگی و ضدالتهابی میتوانند به کاهش خشکی و خارش پوست کودک کمک کنند.
حمام جو دوسر
افزودن پودر جو دوسر کلوئیدی به آب حمام کودک میتواند التهاب پوست را کاهش داده و خارش را تسکین دهد. این روش یکی از مؤثرترین درمانهای خانگی برای اگزما است.
تنظیم رژیم غذایی و حذف مواد حساسیتزا
در کودکانی که اگزمای آنها تحت تأثیر غذاهای حساسیتزا تشدید میشود، حذف این مواد از رژیم غذایی میتواند به بهبود علائم کمک کند.
استفاده از مرطوبکنندههای طبیعی
محصولاتی مانند کره شیباتر و آلوئهورا میتوانند به آبرسانی و ترمیم پوست آسیبدیده کمک کنند.
اصلاح سبک زندگی و پیشگیری از تشدید اگزما
انتخاب لباسهای مناسب
لباسهای نخی و پنبهای بهترین گزینه برای کودکان مبتلا به اگزما هستند. از لباسهای پشمی و مصنوعی که باعث تحریک پوست میشوند، باید اجتناب شود.
استفاده از صابونهای بدون عطر و مواد شوینده ملایم
صابونها و شامپوهای مخصوص پوست حساس که فاقد مواد شیمیایی و عطرهای مصنوعی هستند، برای شستوشوی کودک توصیه میشوند.
تنظیم رطوبت محیط خانه
استفاده از دستگاههای بخور در ماههای سرد سال میتواند رطوبت هوا را افزایش داده و از خشکی پوست کودک جلوگیری کند.
کنترل دمای آب حمام و کاهش زمان استحمام
حمامهای طولانی و آب داغ میتوانند باعث بدتر شدن علائم اگزما شوند. توصیه میشود حمام کودک کوتاه و با آب ولرم انجام شود و بلافاصله پس از حمام از مرطوبکننده استفاده شود.
تأثیر تغذیه بر اگزما در کودکان
رژیم غذایی یکی از عوامل مهمی است که میتواند در کنترل یا تشدید علائم اگزما در کودکان نقش داشته باشد. برخی مواد غذایی دارای ترکیبات ضدالتهابی هستند که به بهبود سلامت پوست کمک میکنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم را تشدید کنند.
مواد غذایی مفید برای کاهش التهاب
برخی از مواد غذایی میتوانند به کاهش التهاب، تقویت سیستم ایمنی و بهبود سلامت پوست کمک کنند. این مواد شامل:
- ماهیهای چرب (سالمون، ساردین، قزلآلا): سرشار از امگا ۳ که خاصیت ضدالتهابی دارد.
- گردو و تخمکتان: منابع گیاهی امگا ۳ برای کودکانی که ماهی مصرف نمیکنند.
- سبزیجات برگدار (اسفناج، کلم پیچ): حاوی آنتیاکسیدانهای قوی برای محافظت از پوست.
- پروبیوتیکها (ماست پروبیوتیک، کفیر، ترشیهای تخمیر شده): تقویتکننده سلامت روده و کاهش التهاب پوستی.
مواد غذایی که ممکن است اگزما را تشدید کنند
برخی از غذاها میتوانند باعث واکنش آلرژیک شوند و علائم اگزما را بدتر کنند. این مواد شامل:
- لبنیات (شیر گاو، پنیر، بستنی): برخی از کودکان به پروتئینهای موجود در لبنیات حساس هستند.
- تخممرغ: در برخی کودکان مصرف تخممرغ باعث افزایش خارش و التهاب میشود.
- گلوتن (موجود در گندم و برخی غلات): میتواند در برخی کودکان باعث واکنش آلرژیک شود.
- شکر فرآوریشده و غذاهای پرقند: باعث افزایش التهاب در بدن میشود.
ارتباط اگزما و آلرژی در کودکان
کودکانی که به اگزما مبتلا هستند، اغلب دارای زمینه آلرژیک نیز هستند. بسیاری از آنها ممکن است به برخی مواد غذایی، گردوغبار، موی حیوانات یا گرده گیاهان حساس باشند.
نقش سیستم ایمنی در ارتباط بین اگزما، آسم و تب یونجه
برخی کودکان مبتلا به اگزما، در معرض خطر ابتلا به آسم و تب یونجه نیز هستند. این سه بیماری با هم به عنوان حساسیت سهگانه شناخته میشوند. دلیل این ارتباط، واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به محرکهای محیطی است.
چگونگی مدیریت آلرژی برای کاهش علائم اگزما
- حذف مواد حساسیتزا از محیط کودک مانند گردوغبار، حیوانات خانگی و مواد شوینده قوی.
- آزمایش آلرژی برای شناسایی دقیق محرکهایی که باعث تشدید علائم میشوند.
- تغییر رژیم غذایی برای حذف موادی که ممکن است واکنش آلرژیک ایجاد کنند.
تأثیر آلودگی و مواد حساسیتزا در بروز اگزما
قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، دود سیگار و گرده گیاهان میتواند باعث تشدید علائم اگزما در کودکان شود. استفاده از تصفیهکنندههای هوا و جلوگیری از تماس کودک با عوامل آلرژیزا میتواند کمککننده باشد.
تأثیر روانی و اجتماعی اگزما در کودکان
اگزما تنها یک مشکل پوستی نیست، بلکه میتواند تأثیرات روانی و اجتماعی قابل توجهی بر کودک داشته باشد.
تأثیر اگزما بر اعتمادبهنفس کودک
کودکانی که اگزمای شدید دارند، ممکن است از ظاهر پوست خود خجالت بکشند یا در محیطهای اجتماعی احساس ناراحتی کنند. والدین باید از لحاظ روحی کودک را حمایت کنند و او را به پذیرش شرایط خود تشویق کنند.
نحوه برخورد والدین برای حمایت از کودک
- تأکید بر ارزشهای مثبت کودک و تشویق او به داشتن اعتمادبهنفس.
- آموزش کودک در مورد بیماریاش به زبانی ساده و قابل فهم.
- مشورت با یک روانشناس کودک در صورت مشاهده علائم اضطراب یا افسردگی.
روشهای کاهش استرس و اضطراب کودک برای بهبود علائم پوستی
- تمرینهای تنفس عمیق و آرامسازی برای کمک به کاهش استرس.
- انجام فعالیتهای هنری و بازیهای خلاقانه برای پرت کردن حواس کودک از خارش و ناراحتی.
- خواب کافی و تنظیم ساعت خواب برای بهبود سلامت عمومی بدن.
سوالات متداول
آیا اگزما در کودکان درمان قطعی دارد؟
خیر، اگزما یک بیماری مزمن است که ممکن است در طول زمان تغییر کند. برخی کودکان با افزایش سن بهبود مییابند، اما برخی دیگر ممکن است تا بزرگسالی علائم را تجربه کنند.
آیا اگزما میتواند باعث مشکلات جدی پوستی در آینده شود؟
اگر اگزما به درستی مدیریت نشود، ممکن است باعث عفونتهای پوستی، زخمهای دائمی و ضخیم شدن پوست شود. مراقبت مناسب از پوست برای پیشگیری از مشکلات طولانیمدت ضروری است.
آیا واکسنها و داروهای خاص میتوانند اگزما را بدتر کنند؟
برخی از واکسنها ممکن است در کودکان دارای اگزمای شدید باعث تشدید موقت علائم شوند، اما پزشکان توصیه میکنند که واکسیناسیون انجام شود زیرا فواید آن بیشتر از خطرات احتمالی است.
آیا اگزما در کودکان مسری است؟
خیر، اگزما یک بیماری غیرمسری است و از کودکی به کودک دیگر منتقل نمیشود.
آیا مصرف داروهای استروئیدی برای کودکان بیخطر است؟
استروئیدهای موضعی در دوزهای مناسب و تحت نظر پزشک معمولاً بیخطر هستند، اما استفاده طولانیمدت ممکن است عوارض جانبی داشته باشد.
جمعبندی و توصیههای نهایی
اگزما در کودکان یک بیماری پوستی شایع و مزمن است که میتواند با مراقبتهای مناسب کنترل شود. استفاده از مرطوبکنندهها، اجتناب از عوامل محرک، تغذیه مناسب و مدیریت استرس، تأثیر بسزایی در کاهش علائم دارد.
نکات کلیدی برای والدین:
- محیطی بدون آلرژن برای کودک فراهم کنید.
- رطوبت پوست را حفظ کنید و از صابونهای ملایم استفاده کنید.
- لباسهای نخی و گشاد برای کودک انتخاب کنید.
- برنامه غذایی مناسب داشته باشید و از مواد غذایی حساسیتزا پرهیز کنید.
- از خارش بیش از حد جلوگیری کنید و ناخنهای کودک را کوتاه نگه دارید.
در نهایت، مشاوره با پزشک متخصص پوست و آلرژی برای تنظیم یک برنامه درمانی مناسب ضروری است. هر کودک واکنش متفاوتی به درمانها دارد، بنابراین یافتن روش مؤثر نیاز به صبر و پیگیری دارد.
بدون دیدگاه